Radość powrotu
( z opowieści pewnego pana - 22)
Już rozstanie spopielone żarem powitania.
Nigdy, przenigdy więcej, kochanie, nie odchodź!
Doświadczyłaś bólu, udręki rozstania:
tęsknotę i gorycz miałaś - zamiast słodkość.
Tylko we dwoje jesteśmy szczęśliwi.
Tylko dla nas razem ten cud się przydarza.
Zasługujemy na miłość, jej potrzebujemy,
aż po wyrzucenie dat i kalendarza,
po zniszczenie przepływu rozdzielonych myśli.
W kurzawie dnia, w deszczu i w śnieżnej zawiei
- tylko dla ciebie chcę być i tylko cię przyśnić...
Wszystko może już było - lecz myśmy nie mieli.
© Elżbieta Żukrowska 13.01.2015.
Fot. za Art-graphiK
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz