ZAUROCZENIE

Zauroczenie

Gdy ten uśmiech, te włosy...
Cień zarostu na szczęce,
zapach drażniący nozdrza
i serduszko dziewczęce...

Gdy prawdziwy mężczyzna
- urok ponadczasowy,
oszałamia kobiety,
jest szok i zawrót głowy...

Wzrokiem śledzisz tę postać,
zapisujesz wrażenie,
roznieca ogień zmysłów
błyskawic szybkie lśnienie.

Czas nie ma nic do rzeczy,
słowa niewiele znaczą,
złudzeniom nikt nie przeczy.
A prawdy nie kołaczą...

Choszczno, 15.01.2020 r.
© Elżbieta Żukrowska

fot. własne

KTO WRÓG, KTO PRZYJACIEL

Kto wróg, kto przyjaciel

Jeszcze kochasz tych, którzy cię lubią,
bardzo ważne jest zdanie przyjaciół.
Lecz kto przyjaciel? Zwątpienia cię gubią,
zatrzymują na progu wybaczeń.

Może odpuść i usprawiedliw,
puść w niepamięć i nie wypominaj,
szukaj w sercu, nie w encyklopedii,
wszystko złe nożycami odcinaj.

A czy ciebie ktoś też ułaskawi?
Był brak złej woli, a sprawcą przypadek?
Nieporozumienie rozmyślnie cię dławi,
są domysły, a wraz sieć zagadek.

Nie odgadłaś co chciał twój przyjaciel.
Wyszło jakbyś podstawił mu nogę.
Nawet słowo nabrało złych znaczeń...
Z przyjaciela dziś stałeś się wrogiem.

Choszczno, 6.01.2020 r.
© Elżbieta Żukrowska

fot. z internetu

ŻEGNAJ, STARUSZKU, JUŻ CZAS

Żegnaj, staruszku, już czas

Niebo zmieniło kolor na piaskowo szary
- co wróżą takie chmury? Może sypną śniegiem?
Wiatr siedzi przycichły, czyżby był za stary,
by miotać się wysoko, pod samiutkim niebem?

Taki smutny dzień przez to. I ptak nie zakrzyczy.
Zważone humory u starych i młodych.
Komu dziś jest łatwiej odkryć kęs słodyczy
i uśmiech wywołać, zapewnić wygody?

Zmęczenie nóg, rąk, może i umysłu...
Bo wszystko trzeba zapiąć na kołeczek z drewna.
Ogarnąć, wygładzić, czasem wręcz docisnąć
i tak ze starym rokiem wreszcie się pożegnać.

A chmury płyną dalej, wiatr chyba zaszeptał.
Cieniem przemknęły małe, przestraszone wróble.
To ktoś wystrzelił resztkę swoich fajerwerków
i blask ich już zbytecznie w niebo z trzaskiem frunie.

Choszczno, 2.01.2020 r.
© Elżbieta Żukrowska
fot. internet