Bycie ku śmierci
Na starych zdjęciach powolny czas
zostawia wypłowiałe smugi.
Jest czas zwątpienia i czas... gwiazd.
A dla nas? Pasmo milczenia... takie długie!
Szeleszczą kartki, a pies śpi,
w kominku strzeliło polano...
Spokojnym nurtem płyną dni:
wczoraj i jutro - wciąż to samo.
Bycie pośrodku szarych dni
jest jak czekanie na szum brzozy,
pod którą reszta bliskich śpi...
I mnie też wkrótce tam położą...
© Elżbieta Żukrowska 24.01.2015.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz