Ku opamiętaniu
Nie narzekaj, skarbie, nie roń łez.
Śmiejesz się w dzień, a w nocy płaczesz?
Nie martw się cudzym - swoje zmierz:
szczęście - na łuty lub inaczej...
Ironię schowaj choć na chwilę,
gonitwę myśli zmień na słodki talerz,
nie przeżywaj, że coś straciłaś,
ciesz się raczej, że w ogóle miałaś...
Może to mrzonka a nie marzenie,
próżne nadzieje wybujałe?
Zgubiłaś sen swego istnienia?
No popatrz... takie usta małe...
© Elżbieta Żukrowska 23.01.2015.
Fot. Włodzimierz Stąsiek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz