Tęsknot tysiące
Powstały wiersze o tysiącu tęsknot
choć o nich pisać zawsze jest najtrudniej,
bo zamieszkują najgłębiej w piersiach,
a strach, by któreś nie stało się złudą.
"Dłonie spragnione" - kto wierzy w te słowa?
Nauczone z dawna kochanego rytmu
tęsknią dosłownie, jak oczy i usta,
jak pocałunków - tak pragną dotyku.
Oczom wszak mało, gdy w kochane patrzą,
chciałyby rozbierać pospołu z rękami,
oglądać wszystko co skrywa materia,
poznawać tajemnice, sycić wrażeniami...
Jeszcze zapachy ciała najdelikatniejsze,
gdy i skóra otwiera się na doznań poemat,
gdy każdym nerwem czeka na muśnięcie,
a krwią roztętniona uwalnia aromat.
Znasz to wszystko i... jednocześnie nie znasz.
Nie myślałeś, że każda twa cząstka za inną wygląda,
że w takim napięciu czekasz przyjemności!
Że każdy zmysł rozhuśtany i z nagła pożąda...
© Elżbieta Żukrowska 8.01.2015.
Fot. Art-graphiK
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz