CZAS PRZESZŁY - DOKONANY
I chociaż twarz tak blisko twarzy,
nieznany oddech parzy usta,
a oczy już za rzęs zasłoną
— między wargami przestrzeń pusta...
Dotknąć i poczuć smak... jedynie...
A może lekko wargi złączyć?
Rozchylą się? I słodycz spłynie?
Tak budzą się żądze gorące...
Zatrzymać czas na nanochwilę...
I jakie są? Suche? Wilgotne?
A wewnątrz... może ogień płonie...
Trzeba spróbować, lekko dotknąć!
Dlaczego lekko? Och, całować!
Oddech urwany, ogień trawi!
Na nic nakazy, by się cofnąć!
Stał się czas przeszły, d o k o n a n y...
© Elżbieta Żukrowska 4.02.2014.
Fot z internetu - obraz Alexandre Hopare
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz