189//14. MODLITWA ZA PRZYJACIELA

MODLITWA  ZA PRZYJACIELA 

Czasem żałoba serce nam otula,
czernią przysłania każde jasne okno,
Panie, Ty widzisz, jak jest wtedy trudno,
te łzy, te westchnienia, jak na duszy smutno...
Panie, Ty widzisz, jak ten jeden cierpi,
zbyt wiele spada wprost na jego plecy,
daj mu wytchnienia choć  kilka miesięcy,
przecież się jeszcze nawet nie wyleczył...
Panie — choć trudno mieć rany na plecach,
o wiele trudniej żyć z sercem pociętym.
Proszę raz jeszcze, byś się ulitował,
przygarnął jego, dopomógł być świętym.
Panie, masz w sobie tyle łaskawości,
a ten mój przyjaciel wciąż z pokorną głową,
pozwól by nie pił już więcej goryczy
i tak swe cierpienia Tobie ofiarował...

© Elżbieta Żukrowska 8.02.2014.
Fot. z internetu