150//14. MAŁE KANGURKI DWA

MAŁE KANGURKI DWA

Utknęłam przy tym wierszu na dłużej...

i samo zdjęcie też do mnie "gada"...

Aborygeni gdzieś na wzgórzu,

ktoś przy ognisku opowiada...

Słonej wody wokół jest dużo,

a na kontynencie połacie suszy...

Kangurki... Czy zgubiły mamę?

Same tak kręcą się po buszu?

Zawędrowały aż na plażę.

Trochę są głodne, przestraszone...

I wbrew naturze — do dziewczyny

— może nakarmi zagubione.

© el. żukrowska 20.11.2013.

Fot z internetu