188//14. KAŻDY MA TAKIE LUSTRA

KAŻDY MA TAKIE LUSTRA

Każdy ma swoje własne lustra,
gdzie tylko duszy jest odbicie,
mrok rozjaśnia cały rząd świateł
i jest zadumy ślad — nad życiem.

To takie lustra, gdzie jak w kinie,
obraz przemyka za obrazem,
raz ci ukażą się własne kadry,
albo przyjaciół — innym razem.

Gdy smuga cienia je zasnuje,
przygasną światła i lampiony,
snadź nie przyjaciel — a wróg idzie,
długo stał blisko — przyczajony...

Lustra specjalne, obrotowe,
są jak ta scena gdzieś w teatrze.
Raz patrzysz na nią prosto, z boku,
bywa, że i z góry smutno patrzysz...

© Elżbieta Żukrowska 7.02.2014.
Fot. z internetu.