NIEBIESKI KREDENS
Słońce po wschodniej stronie nieba
nie mogło długo spać tej nocy,
bo się spieszyło do rannej chwili,
kiedy przez okno do kuchni wskoczy.
Parasol? Dzisiaj niepotrzebny,
niech sobie w kącie odpoczywa.
Kwiaty? Konieczne! Więc urwało
trochę lwiej paszczy i... lubczyku.
I delikatnie, na paluszkach,
przemyka smużką pośród szklanek,
talerze lekko ciepłem muska,
niestety, nie ma filiżanek!
Lecz co tam kawa lub herbata,
skoro w karafce pyszne wino...
Kieliszki są, ale ... do lustra?
Czas się obejrzeć za dziewczyną!
Ten kredens stary coś przypomina:
smaki dzieciństwa, pełnię lata,
sok malinowy po brodach płynął
i duuużo gości — pełna chata!
Półeczki ładnie wyłożone
— tutaj jest papier, niżej serwetka...
I deska skrzypi przy przechodzeniu
— bo skarżypyta jest zdradziecka!
W pamięci kosze pełne jabłek,
śliw i orzechów, miodowych gruszek...
A ile przy tym było radości!
Ile zabawy, także... wzruszeń...
O, to sentymenty z lat młodości,
zapach wanilii, mięty, szarlotki...
W tej kuchni śmiały się nawet ściany,
gdy rozrabiały młode trzpiotki..!
© Elżbieta Żukrowska 7.02.2014.
Fot. z internetu - obraz - Gleb Goloubetski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz