204//14. KONIEC Z ZIMNYM POCZUCIEM WINY!

Autor 
- Sławomir Ronowski  - Slawrys

zimne poczucie winy

zaczyna się zawsze nowe
od tego co po staremu 
jest zimniejsze od samotności 
ale żwawsze od tęsknoty 

zbierasz myśli,
wystawiasz na próbę
potem liczysz czas,
odkładasz na potem
wnioski o wspomnieniach;
choć one zostają 
nie idą za przyszłością
udającą teraźniejszość; 
a tu wszytko jak nowa kartka
czyściutkie, bialutkie
a jednak pełne uczuć

ich winą było to, że na widok pustki
zaraz tworzą coś ciepłego 
wartego liczby mnogiej, dzielonej 
na szczęście po trochę i po kilka łez  
                                           ...© Slawrys... 


KONIEC Z ZIMNYM POCZUCIEM WINY!

Zaraz, zaraz! Zaczekaj, Slawrys!
Oni — to oni i pal ich sześć!
Ty jednak jesteś dobrym poetą,
trochę filozofem, artystą też. 

Gdzie długa broda, aby ją targać?
Zamiast niej szarpią wrażliwości.
Ty dbaj o siebie! Musisz zadbać!
I nie za wiele wstrzemięźliwości. 

Od dawna wiesz, że z Nowym Rokiem
nic się nowego nie zaczyna.
Kontynuacja krok za krokiem,
za to marzenia o wyżynach.

I nie wystarczy pusto marzyć,
tu trzeba siebie samego naginać,
mobilizować do zmian głębokich,
rano od nowa rozpoczynać.

To jest pozornie niby dla ciebie,
ale dotyczy mnie przede wszystkim,
bo najtrudniej uwierzyć w zwyczajność,
w to, co dla innych jest oczywiste. 

To te rękawy tak trudno zakasać,
pierwszą łopatę śniegu odrzucić.
Potem już idzie. Albo płynie.
Biel dookoła. Mogę nucić. 

© Elżbieta Żukrowska 22.02.2014.
Fot z internetu