101//14. W DRODZE DO BRAM WIECZNOŚCI

W DRODZE DO BRAM WIECZNOŚCI

Świecka orkiestra wybrzmiała już

a mimo to nadal się kręci

pośród nachalnych świata złud

cały tłum ludzi — bez pamięci

odrzucasz hałas pyszny blichtr

nawet osłaniasz się od kurzu

to nie dla ciebie — pora iść

czyś przeżył mało... czy za dużo... 

i kiedy stajesz u TYCH WRÓT

masz twarz spokojną pogodzoną

poznałeś cały życia trud

dziś wypoczynek — ten wyśniony...

© Elżbieta Żukrowska 17.11.2013.

Fot z internetu