ODPOCZYWAJ
Jeszcze przez chwilę bądź ze mną
— troszczę się o Ciebie,
oprzyj wygodnie głowę i pomyśl...
Specjalnie dla mnie
otwórz kolejno kieszonki swego serca.
Nazbierałeś tam wiele
niepotrzebnych rzeczy!
Wysyp to na moje ręce.
Pooddzielam te ważne od plew.
Wysyp wszystko, jak najwięcej.
Umiem to, czego Ty nie umiesz.
Oddaj mi każdą gorzką myśl,
każde drżenie duszy,
każdy skrywany spazm
i każde przykre wspomnienie...
Ja to wszystko poobieram
z ości i łusek.
Zostawię ziarno szczerozłote.
A teraz...
Teraz możesz odpoczywać
— będę tu na Ciebie czekała.
© el.żukrowska 28.marca 2012.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz