PO OBU STRONACH WIELKIEJ WODY
Skroń przykładasz do skroni,
dłonią dłoń obejmujesz,
szepczesz sercem najciszej,
kochasz, myślisz, całujesz.
Ostatni uścisk przed daleką drogą,
ostatnie objęcie ramion,
łzy już nie wstrzymywane...
I już w przestworzach, już sam
ze swoimi myślami i nadzieją.
Czeka cię nowy dom
za tą daleką wodą...
Nowy dom, praca, przyjaciele nowi,
inne rozrywki i inne rozmowy.
Wreszcie znów wieczorem sam,
A serce do tej jedynej biegnie.
Smagany nagłą tęsknotą,
wpatrzony w fotografię...
I tylko serce szeleści miłością,
jak jesienny deszcz.
Ona w kraju słyszy,
każde słowo sercem odbiera,
każde rytmiczne uderzenie
znajduje odpowiedź:
jestem, kocham, czekam...
e.żukrowska 27 marca 2012.
zdjęcie z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz