221. ZDJĘCIE

Zdięcie
wiersz inspirowany starą rosyjską pieśnią
"Не покидай меня" A. Wiertinskiego

"Kochanie, uspokój mnie, powiedz, że żartujesz,
Że jesteś jak kiedyś, jak dawniej, wciąż moja".
Nie mogę sam zostać, powiedz, że jeszcze ją czujesz,
Tę miłość, która błyskiem nas złączyła w pożar.

Śliczna moja, powiedz, że to niemożliwe,
Że niepotrzebnie takim myśleniem się dręczę,
Że nie porzucasz - bo to przeraźliwe!
Może coś przemyśl jeszcze, może dodaj więcej...

Powiedz, że tylko ja, na zawsze, bez wahania!
Powiedz, moja piękna, że tylko się droczysz.
Powiedz, że te szynszyle, koronki, jedwabie,
Że stroisz się dla mnie, dla mych tylko oczu...

Moje kochanie, moja śliczna, tylko moja!
Nie bądź dla mnie okrutna, nie dręcz, a uspokój,
Jedwabną dłonią usuń smutki z mego czoła,
Dodaj coś o wierności, nigdy nie prowokuj…

Już dawno odeszłaś... Bez patrzenia na mnie...
Mam twoje stare zdjęcie, które wciąż oglądam,
To futro z szynszyli, ta łagodność oczu...
Dziś patrząc na zdjęcie nawet już nie szlocham...

Bez ciebie, kochanie, to już nie jest życie.
Nie umiem z przyjaciółmi mówić, pustka jakaś wokół.
Wciąż pamiętam twe kroki, serca szybkie bicie
I jak chłodem powiało, gdy znikałaś w mroku...

© e.żukrowska 9 grudnia 2011
fot. z internetu

~~~~~~~~~~~~~~~~
Dla porządku jeszcze tekst oryginału:

Автор: Александр Вертинский
Ты Успокой Меня
текст песни:

Ты успокой меня,
Скажи, что это шутка,
Что ты по-прежнему,
По-старому моя!

Не покидай меня!
Мне бесконечно жутко,
Мне так мучительно,
Так страшно без тебя!..

Но ты уйдешь, холодной и далекой,
Укутав сердце в шелк и шаншилла.
Не презирай меня! Не будь такой жестокой!
Пусть мне покажется,
Что ты еще моя!..

 1930, Дрезд