Pani lubiącej jesień - na poczekaniu
"Jesień szeleści ... po alejkach;
zmaga się z melancholią — wiatr.
Samotność, brzęczy — złota kopiejka ...
jak wybrać się z nią, w wielki świat ?"
ZANIM DESZCZ ZANIM SMUTEK
Na naszych twarzach uśmiech drży
choć sączy się jesienna mgiełka...
Usiądź na ławce, po co iść?
I tu rozmowa będzie ciepła...
Ten świat szeroki i daleki
wcale nie musi być aż miły,
lepiej w znajomej alejce zostać
i tutaj wspólnie krzepić siły.
Jesienny wiatr bywa wesoły,
jeśli figlarny — prawdziwie śmieszy,
szeleści w liściach bez melancholii,
swawoli, baraszkuje, grzeszy!
© el.żukrowska 9.10.2013.
Fot. z internetu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz