ZAMGLONE WSPOMNIENIE
Nad płomieniem świecy twoje myśli w górę,
gdzie dom, gdzie spokój, wypoczynek słodki.
Z nikim się nie wadzisz, z nikim nie siłujesz,
nawet próśb nie wysuwasz — tylko zdjęcie — z ramki...
Ale twarz już odległą zasnuwają cienie,
niepodobna wspomnień kolejno ułożyć.
Miesza się wczoraj z jutrem, wsiąka w zapomnienie,
zbyt wiele drobiazgów by puzzle ułożyć.
Sen z marzeniami tworzą już zawiłość,
a tu ciasta wciąż pachną, ktoś kolędę nuci...
Przecież przy tym stole też płonęła miłość,
a i dawne życzenia leżą na obrusie...
© Elżbieta Żukrowska 2.01.2014.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz