44//14. W POGONI...
W POGONI...
W pogoni
za zapisaniem jutra
coś gubię...
ważną myśl
o białym gołębiu
czas
robi mi psikusy
powagę
zamienia w śmiech
albo — niespodzianie!
przynosi
gęstą siatkę smutku
Biały gołąb znikł
razem
z niezapisanym wierszem
a może tylko
przeistoczył się
w inne zwierzę
© Elżbieta Żukrowska 13.01.2014.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz