ZŁOTO
(zwiewność ubioru i koloru)
Kim jesteś — gdy podświetlona słońcem
stajesz cała w jego promieniach
sama złota i w złoto wtopiona
blaskiem okryta twa głowa ramiona
a przez zwiewne szaty prześwieca płomień gorący
Złotem się mieni postać w takim słońcu
wbrew pozorom
ono bardziej cię kryje niż oświetla
i stajesz się zagadkowa...
odmieniona w słońcu i w tych żółciach ciepłych
Domyślać się można
włosów w węzeł miękko zebranych
na twarzy tajemniczy półuśmiech
może zatroskanie
albo tylko upał daje znać znużeniem
i rada szukasz odpoczynku w cieniu
Blask oczu? — niejako skrywany...
Czar — dar od losu
Marzysz? Milczysz... A wraz z tobą ściany...
© Elżbieta Żukrowska 20.12, 2013.
Fot z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz