"Liście jesienne żółkną z trwogą
i chłoną zachód z jego muzyką ponad wodą.
Mgiełka z blaskami dal opina - - -
o dniu ... co mija, pisze trzcina."
DZIEŃ SIĘ KOŃCZY...
Rozpamiętując dzień miniony
trzciny szeleszczą chwiejąc w mule,
nad wodą wstają mgły srebrzone
i słońca głowę kryją tiulem.
W dali zakrzyczy jękliwie czajka,
a odpowiedzią jest głos perkoza,
zda się — zabrzmiała bałałajka,
razem muzykę rzewną tworząc...
I już przycichło, znieruchomiało,
w pomarańczowym blasku słonka,
a ono głowę opuszczało,
tonąc raz w wodzie, a raz w łąkach...
© el.żukrowska 24.09.2013.
Zdjęcie z internetu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz