66/14. NIENAZWANE DRAMATY (dla M.-M.L.)

NIENAZWANE DRAMATY

dla Marysia Lewandowskiego

Ona wpatruje się w twoją twarz — w natężeniu,

jeszcze włosy przeczesuje palcami,

uśmiech na ustach drży jak płomyk,

delikatny taki – myślisz – przeuroczy!

Uśmierza twoją wrogość i złość…

przecież nie chcesz — nie możesz bez niej być…

Dalej z napięciem w twoje oczy,

niech to trwa, jak najdłużej trwa!

Elektryzuje cię ten dotyk spojrzenia,

pieszczota rąk…

Musisz przetrwać do grzbietu 
najeżonego poniedziałku.

Patrzysz w niespodzianej zadumie

i już uciekasz ponad drzewa w dolinie,

chowasz się w jamach zbocza,

każda chwila cenna dla myśli,

a nie umiesz – ciągle nie umiesz! –

— zatrzymać jej spojrzenia tylko dla siebie!

Oczy mimo woli napełniają się łzami:

przestałeś się ich wstydzić

— teraz kiedy jesteś znowu odarty za złudzeń.

© Elżbieta Żukrowska 31.12.2013.

Fot. z internetu