50//14. KOLORÓW PORA - w towarzystwie wiersza poety Jerzego Piątkowskiego

Wiersz Jerzego Piątkowskiego:

"Kolorów pora, aż tańczyć - chce się,
choć cicho, pusto ... i chłód przenika.
Liście jak gwiazdy — wiatr, w przestrzeń niesie,
Plejady widać ... dar października - - -

Woda się marszczy jak brew kobiety,
gdy rankiem w lustrze, twarz swoją bada.
Miała być kawa - ale niestety ...
 o prozie życia ... lustro nie gada."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

KOLORÓW PORA

Urok jesieni — cud października?
Tu wszystkie drzewa na bal strojone.
Aż tańczyć chce się ! Wiatr gra na smykach.
Tylko iglaki wiecznie zielone.

Szaro-niebieską poświatę niosą
wodne opary gęsto zebrane.
Jezioro marszczy się dobrotliwie,
w lustrze jej klony rozkołysane.

A ponad wodą, gdzieś skrajem lasu,
przemyka cicho panienka z elfów:
pomaga rosie wieszać diamenty,
choć trochę marznie bez pantofelków.

© el.żukrowska 22.10.2013.
Fot z internetu