czwartek, 6 marca 2014

234//14. * * * (W tęsknoty się stroisz...)

"Niepodobna skryć miłość i serca przymusić; 
wszystko nas zdradza, gesty, twarz, język i oczy; 
gdzie ogień gore, nie dziw, że iskra wyskoczy."  --  Jean Baptiste Racine




*  *  * 

W tęsknoty się stroisz
jak widma i dusze
żałobnym niemal kirem
okrywasz zranienia
dłoni nie podasz
a w kurzu się dusisz
ciągle na oczach
jedwabna zasłona

Nie ma żadnych figli
żartów nikt nie stroi
tylko ten zapomniany
blaszany bębenek
w oczy deszcz zacina
strach pod oknem stoi
za to na stole okryty
pachnący bochenek

A miłość jak ten chleb
dla wszystkich widoczna
serca drugiego jednak
nadaremnie prosić
to i tęsknoty obręcze
zaciskają mocne
i żałobny kolor
nakazują nosić

© Elżbieta Żukrowska 6.03.2014.
Fot z internetu

1 komentarz: