DOPEŁNIANIE
Każde sobie, osobno, wtem jakiś niby przypadek
i poznali się, zaprzyjaźnili, wspólny czas miły...
Czego jedno nie umie — drugie zaraz doradzi,
zwróci uwagę, słowem i uśmiechem doda siły.
Ledwie jedno słowo — drugie wie, co będzie,
czyli rozumieją się jakby w pół słowa.
Czasu wspólnego mało, chcieliby razem wszędzie,
a najmilsza im wspólna i długa rozmowa.
Dopełniają się w słowach, dopełniają też w czynach,
jedno o drugim myśli, ile tylko możliwe.
Nawet proste czynności wywołują radości,
gdy są z myślą o drugim, a przy tym życzliwe.
© el.żukrowska 7.12.2013.
Fot. z internetu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz