Zabawa w teatr
( dla wspomnień - Andrzejowi Łukawskiemu)
Ty wśród milczenia prawdy się domyślisz.
Odkrywasz dla mnie swych obrazów knieję.
Prosisz na ucztę z wybranych myśli,
śpiewasz już czas swój — co się teraz dzieje.
Dla reszty tłumu skryłeś inne sceny,
a mnie usadzasz w kręgu wybranym,
czara i ognisko pośrodku areny,
na tacy słowo - świeżo poznanym.
Ile jest w tobie z aktora, z muzyka?
Rozgrywasz setne przedstawienie. Mało?
W znużonych oczach, jak w świetle promyka,
poznaję, ile życie kosztowało.
A ci wybrańcy — to jacyś figlarze!
Bo po grosiku w oczko kapelusza...
Gdzie uścisk ręki? — jak obyczaj każe.
Popatrz — już wychodzą — służba drzwi zamyka...
© el.żukrowska 20.12.2013.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz