PRZED PODRÓŻĄ POCIĄGIEM
Jeszcze nie wyjechał i nic się nie stało,
a tęsknota już ręce wyciąga i dławi...
Najsmutniejsza muzyka szarpie z nagła struny,
ziąb w sercu się mości, przyszłość — nie ciekawi.
Wbrew rozsądkowi — przestrasza nieznośnie
długi czas w pociągu, dużo niewiadomych...
I aż rozedrgany, męczy się nim zaśnie,
chciałby drogę przebyć i nawet zapomnieć,
że tak po dziecięcemu straszno mu na szlaku...
Nie podróżował nigdy sam — aż tak daleko!
Nieznane krajobrazy, język, ludzkie twarze...
Ale czarny pociąg już na niego czeka....
© el.żukrowska 24.11.2013.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz