KOBIETY WSCHODU
Kobiece kształty pod ciężarem,
który na głowie — a główka mała,
przy czym nie z trudem, nie ociężale,
lecz z gracją, wdziękiem całego ciała!
Kroczki są drobne, prawie nieznaczne,
widać to w długich smugach słońca:
wirują srebrne odrobinki kurzu,
kiedy je lekko sandałek trąca.
Wszystkie kobiety w zwiewnych szatach
(dla jednych czador, dla innych sari),
a te po schodach swobodnie wchodzą,
jakby w powietrzu tylko fruwały.
Słońca rozgrzane ciepłe promienie,
już roztańczone, choć wczesny ranek,
radośnie wygaszają cienie,
gracją postaci zafascynowane.
© el.żukrowska 17.12.2013.
Fot z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz