SZUKAJĄC PRACY
Czasem się serce pogubi — bo daleko,
bo los je bezlitośnie ciska,
po wzburzonych wodach mu płynąć
na — podobno — spokojne wrzosowiska.
W głowie myśli szalonych tysiące:
strach, nadzieja, wiara, przerażenie,
starta będzie do ostatniego centa,
czy pomnożysz swoje skromne mienie?
Twoja droga rozmyta w zakrętach,
nie wiadomo, co jutro, za miesiąc;
byle praca była — a prędko!
Resztę wytrzymasz, możesz przysiąc.
© el.żukrowska 24.09.2013.
Fot. z internetu - Irlandia Północna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz