NASZE TĘSKNOTY
(dla Gosiaczka)
Bywają wiersze o tysiącach tęsknot,
choć o nich myśleć i pisać najtrudniej,
bo zamieszkują głęboko w sercach,
a pokarm czerpią ze słów — często złudnych.
Poeta pisze "dłonie spragnione"
— czy dziś ktoś wierzy w takie słowa?
A przecież... tęsknią! Popatrz, jak chętne,
aby pogłaskać lub obejmować...
Oczy! Zawsze im mało twego patrzenia,
głodne rozbierać razem z rękami!
To co przeczute — na fakty zamieniać,
ustami poznać, sycić wrażeniami.
I jeszcze zapach — konieczna przyprawa!
Nawet twa skóra dla ciebie spiskuje:
naturalnym zapachem odurza, poraża,
partnera zmysły dla ciebie zjednuje.
© el.żukrowska 5.12.2013.
Fot z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz