sobota, 28 grudnia 2013

912/13. GÓRSKIM SZLAKIEM - w towarzystwie wiersza poety Jerzego Piątkowskiego





Wiersz Jerzego Piątkowskiego:

"Uciekać w góry - póki słońce;
gdy jeszcze są ... bez lodu szlaki.

A piękno, aż po horyzont ... ujmujące
za serce, jak wiatr - co niesie wolne ptaki."

~~~~~~~~~~~~

A teraz ja:




GÓRSKIM SZLAKIEM

Jeszcze nie ochłonęłam — jeszcze mi dech zapiera!
W słońcu góry emanują nową, zdobną szatą.
Mgiełka niebieska się snuje, po dolinach zbiera.

Jesienią piękniej tu niż latem!

Orły nad szczytami,  kozice po grani,
Wiatr jakby w hołdzie szczytom jesień śpiewa,
Baca na przedzie owieczki w dół wiedzie.

Jawor w czerwieni zamiera...

Mienią się w słońcu nagie górskie szczyty,
omszała skała kolory swe zmienia,
w  żlebie osunie się kamień  zdradliwy,

wrażenie aż serce odmienia.

Wędrowiec przyjdzie dla tych widoków,
gdzie horyzont pocięty ostrymi wierchami,
pokocha góry i dla tych uroków

będzie już wracał latami.

Pod wysoką jodłą cień pada zielony,
jest miejsce z widokiem na rozległe hale,
tam oddech i moment dla nóg pomęczonych,

a po tej chwili w drogę, dalej i dalej.

© el.żukrowska 7.10.2013.
Fot z internetu

2 komentarze:

  1. Tak obrazowo napisany wiersz, że che się iść w góry :) Pozdrawiam, Zosia

    OdpowiedzUsuń
  2. Zosiu
    - wędruj, póki są takie chęci! Serdeczności w podzięce za komentarz i za odwiedziny. :) ♥

    OdpowiedzUsuń