ROZNOSICIEL SNÓW
Idziesz przez noc, niosąc sny w ramionach,
o obcych ludziach, nieznanych imionach.
Żadnemu z nich nie podajesz dłoni,
a szukasz myśli, co twarz czasem płoni.
I wiążesz ciasno snów przeróżne wątki,
pleciesz, układasz — niemal jak porządki,
wyznaczasz miejsca i kolejność zdarzeń
— niby w pracowni dla utkania marzeń.
Teraz perłami zdobisz każde słowo,
dodajesz uśmiech, kropelkę koloru
— niech cieszą ludzi, dodaj wigoru.
Roznosiciel radosny — w zaciszu alkowy
czyjś uśmiech na twarzy mimowolny
— właśnie podarował miły sen spokojny...
© el.żukrowska 5.czerwca 2013.
Fot. 1000000 Picures
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz