A KIEDY TAK BOLI
A kiedy tak boli, tak boli, tak boli...
Zamykam oczy w ucieczce od świata.
Umykam, chowam, skoro los zezwolił,
byle dalej i szukam, niczym swego brata...
Gdzieś przecie nie ma bólu ni cierpienia.
Czy tam się odczuwa i radość, i szczęście?
Czekam na chwilę, kiedy ból sam skona,
i zło niech się odsunie, bo przecież aż chrzęści.
Pomóż mi wyciszyć oszalałe myśli,
usuń nadmiar zwątpienia, wszystkie niepokoje.
W miejsce koszmaru sen łagodny przyśnij...
I moje zakątki potraktuj jak swoje.
Z głową na twym ramieniu czuję się bezpiecznie.
Zatem nie odchodź, bym już nie płakała.
Raczej ciepłem uśmiechu nasącz moje serce
— ból już ukoiłeś — tak, jak tego chciałam.
W naszych spotkaniach mgiełka tajemnicy,
urokliwe słowa — tego masz do woli!
— jakbyś wyjmował z przepastnej skarbnicy...
Ledwie się oddalisz — a już serce boli...
© el.żukrowska 10.czerwca 2013.
© Fot. Kornelia Żukrowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz