UTONĘLI OBOJE
W szaleństwie
krańcowo niespodzianym
była drapieżna chciwość
brania i dawania
wszystkie żywioły
jakby w nim zebrane
dążyły z całą mocą
aż do ciał wydania
zachłanne pocałunki
— nie dotyk motyli! —
parzące oddechem
i natarczywością
dłonie w obłędnym tańcu
pod naporem chwili
gotowe rozszarpać
to znowu zagłaskać...
objęci ciał pożogą
zapomnieli świata
tylko ta chwila dla nich
rozkoszy poświata
w zapomnienie odeszli
w szalonym zachwycie
chociaż bez nadziei
na radosne życie
© el.żukrowska 12.czerwca 2013.
Fot. za Marianem Zaborowskim
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz