niedziela, 5 sierpnia 2012

632. (30/2). SNY PURPUROWE

SNY PURPUROWE






Uciekasz w słońce pomarańczowe,
Zakpiłeś za mnie, smutkiem przykryłeś.
Lecz ja mam własne sny purpurowe,
Z nich wyczaruję niewielka miłość.

Zabrałeś wprawdzie wszystkie pieszczoty,
Już szukasz w świecie innej kobiety.
Dla mnie tam nie ma nic do roboty,
Wygrałam z tobą już wszystkie sety!

Jesienną ścieżką w tunelu klonów
Do mnie się jasne słonko uśmiecha.
Widzisz – nie muszę żyć wśród neonów,
Wolę, gdy ptak mi za oknem śpiewa.

Wolę mieć trawę nić beton twardy,
Łagodny dotyk wiatru na twarzy…
Zbyt długo byłeś głuchy lub hardy.
Na szczęście ciągle umiem pomarzyć…

© eL.żukrowska  14.lipca 2012.
Zdjęcie zapożyczone z internetu..

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz