CHMURY I BURZE
Przędzie się, przędzie
w równym rytmie
moja opowieść, chwilka z życia.
Noc zapowiada sny błękitne
- albo różowe - do odkrycia.
Ale po niebie suną chmury
i znowu burza, znowu grzmi.
Ja już nie czekam, że obronisz,
choć zawsze w burzę straszno mi.
Już nie wybiegam w drzwi do ciebie.
Smutna, deszczowa moja pieśń...
Mówiłeś, że tych chmur zbyt wiele,
a dołożyłeś swoją też...
© e.żukrowska 10 czerwca 2012
Zdjęcie zapożyczone z Internetu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz