GORYCZ I ŻAL
W niebieskim rydwanie gorycz i żal
Już mnie ścigają... Już mnie osaczają
Oplatana jestem jak pajęczą siecią
Zaszczepiają mi udrękę i rozgoryczenie
Mówią - jesteś naszą bliźniaczą siostrą
Mówią - spełnisz się w cierpieniu i rozpaczy
Mówią - twoje miejsce jest pośród nas
A mój Anioł?
Jestem bezradna
przepaść miedzy mną a bliskimi
gwałtownie się pogłębia
Jestem niepotrzebna
ot tak - z dnia na dzień
Za brudną szybą umiera barwny motyl
© el.żukrowska 8.czerwca 2012.
Zdjęcie zapożyczone z Internetu.
Może nie jest tak źle. Wiersz piękny ,ale jakże smutny - samotność ? Pozdrawiam Ewa
OdpowiedzUsuńBywa... Dziękuję za komentarz. Serdeczności.
OdpowiedzUsuń