A MYŚLI WE MNIE
A myśli we mnie
jak ostry potok:
gniewne na progach,
z szumem na kamieniach,
a czasem aż w łoskot przechodzą,
pianą bryzgają na brzegi,
walczą rozbestwione,
wojują zawzięcie,
jak brytan do gardła,
jak jastrząb w szpony...
Już milkną,
to wszystko nieprawda...
To tylko na łączach gdzieś
była awaria...
Już milknę,
już słowem nie ciskam,
zęby - no właśnie!
- już znowu zęby zaciskam...
© e.żukrowska 5 maja 2012
Zdjęcie zapożyczone z Internetu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz