JESIEŃ W GŁĘBOKIM LESIE
Ach, jesień! Ta nasza najpiękniejsza!
Złowiłeś promień słońca — jak w lustrze,
garść złota, co się nie dawał ujarzmić,
w rozpryskach barwi włosy, liście,
wystarczy nawet dla wyobraźni!
Jesień! Tam zaczepiona pajęczynką
króluje diamentowa na krzewach niskich,
wyżej, przybita świerkową szpilką,
otwiera pełne nasion szyszki..
Po mchach zaś spija chłodną wilgoć...
Jesień... tęskna... Wypatruje za jarzębiną?
Gdzie te dziewczyny? Gdzie korale?
Przecież październik prawie minął...!
Pod brzozą prawdziwek ocalał.
Skrył się w igliwiu troszkę lękliwie.
© el.żukrowska 28.10.2013.
© Fot. Łukasz Węgiełek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz