Wierszem do Leszka
Pesymistą jesteś? Garść radośniejszych nutek ci posyłam,
albowiem nic się jeszcze nie kończy, a wiele przed tobą.
Nie jesteś zatruty smutkiem - właśnie zobaczyłam,
więc nie płyń tak po niebie, jak samotny obłok.
Może, gdy szeptem do ciebie i jakoby w darze,
że wszystko to chwila ulotna, niedługa,
że tam w innym i lepszym wymiarze
czeka nas najpiękniejsza organowa fuga,
że inne radości i inne uśmiechy,
spacery po raju, nieziemskie uciechy,
anioły obok nas - opiekunowie -
i żadnej już troski, nawet chociażby o zdrowie,
jeszcze chorały anielskie, przecudna muzyka
- to szybciej nam ziemskie zmartwienie umyka.
A my już ponadto, uśmiech sam wykwita!
Zapraszam na spacer — jak ziemska kobieta,
bo zanim te raje, niebiańskie wygody
— to spacer po parku, drobina swobody...
Serce niech ciepłem innego się grzeje,
jest uścisk serdeczny — bo są przyjaciele.
© el.żukrowska 30.09.2013.
Fot z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz