INNE PIĘKNO
Jeszcze nie odchodź!
W szeptach jesieni
zaklęte słowo z powabem bycia.
Tutaj najpiękniej barwą się mieni
urok natury i jądro życia.
Tu, drobnym kroczkiem,
w lekkich oparach,
jawią się znaki od przeznaczenia.
Tu żyją czary i odczynienia
uczuć niechcianych i zapomnienia...
Pośrodku świata
ledwie ścieżynka,
oczy zamknięte, szloch wstrząsa piersią;
wszystko wydarzy się nim dzień wstanie;
tych wyklętych skargi tu zabrzmią.
Ogień wystrzeli
z połowy kuli,
po to, by począć nowe życie;
ciasno na zawsze jasność przytuli,
w pożarze spłonie nocy ukrycie.
© el.żukrowska 3.10.2013.
Fot. za - Maria Eliza de Carvalho
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz