577. MALEŃKA

MALEŃKA

Poskładaj ją poskładaj
z kawałków własnych myśli,
ze snów nad ranem śnionych,
z melodii zagubionych
i z poplątanych marzeń.
Poskładaj ją wczorajszą
- dziś w biegu nową ścieżką.
Zatrzymaj ją przy sobie
do jutra lub do zmierzchu...

Zatrzymaj na krawędzi,
za którą nowe życie,
zatrzymaj blisko serca,
by zapamiętać bicie.
Zatrzymaj już na zawsze
w ramionach ukochanych
i ukryj przed innymi
- bo żeście zakochani...

Wyśnioną, nie - prześnioną
latami wśród wydarzeń,
szukaną ponad czasem,
może w innym wymiarze.
Zatrzymaj teraz mocno,
ustami pieczętując,
niech twoje chętne ręce
poznają i miłują.

Zatrzymaj ukochaną,
jak echo w starym lesie,
jak jasny świt nad ranem,
jak wiatr co wonie niesie.
Zatrzymaj aksamitną
w miłości niespełnionej,
byś mógł już teraz zawsze
"maleńka" mówić do niej...

© el.żukrowska 9.lipca 2012.
Zdjęcie zapożyczone z internetu.