A JEDNAK CZYTASZ - MIŁA
(z tomiku "Wiersze szarozłote")
A jednak czytasz moje wiersze - miła!
Srożysz się w ustach i zęby zaciskasz!
Zaprzestać czytać? To nie Twoje siła!
W duchu gromami właśnie na mnie ciskasz.
Nie spodziewałaś się, że wierszem odpowiem.
Wcale nie liczyłaś na żadną odpowiedź!
Tu słowo samo trysnęło za słowem.
Czy z Ciebie znawca? Teraz tego dowiedź!
Z drugiej strony wiersze wcale nie dla znawców.
Piszę dla każdego, kto zechce poczytać.
Twardo do mnie - nie pisz! - dosyć już latawców,
tęcz, pereł, Jaśków - tego chcę unikać!
Powiem Ci, moja miła - tobie nic nie trzeba!
Masz w sobie wszystko piękno i mądrości świata!
Po cóż tobie jaskółczym szlakiem jakiś lot do nieba?
W codziennym życiu liczysz: manko - superata...
© eżukrowska 10 lipca 2012
Zdjęcie zapożyczone z internetu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz