616 (14/2.) LUDOWA SKRZYNIA

LUDOWA SKRZYNIA

Już nie odkrywam ci moich tajemnic.

Zatrzaśnij wieko ludowej skrzyni.

Schowałam w nie sporo tajemnic.

Nie po to jednak, by drwiny czynić.

Te moje skarby bardzo niewinne:
wspomnienia szkolne, jakiś plenerek

i śmieszne randki – pierwsze, dziecinne,

słodkie i rozmarzone – syrop-cukierek!

Studia? Tak szybko minęły, za szybko!

Był wyścig z czasem nieustający.

I z tego okresu mam skarbów mikro:

a w tym przygoda chłopcem pachnąca.

I już kufereczek jest wypełniony.

Niewiele było – mało zostało.

I jeszcze drżący ślad załzawiony:
 w medalionie zamknięte zdjęcie … Mało…

e.żukrowska 12. lipca 2012.
© Fot. H.M-Wilińska