ROZTAŃCZONA WYOBRAŹNIA
Kiedy tak bardzo mi ciebie brakuje,
Kiedy serce bezradnie tłucze się z tęsknoty,
Uciekam we wspomnienia, siebie oszukuje,
Przypominając dawne a słodkie...
Gdzie moja silna wola, gdzie hartu choć szczypta
— by powiedzieć sobie, że jakoś to będzie,
zamiast tego skręcam się, jak na wietrze witka,
a z rąk wszystko wypada, nie daje już ...
I tylko twoje zdjęcie mam tuż przed oczyma
i znów cała tonę w następnej wspomnień złotej fali.
Wołają mnie, chodź, zatańcz...Tylko z tobą mogę
tańczyć tak jak ostatnio, gdyśmy razem...
© el.żukrowska 2012.
© Obraz namalowała Hania Moczydłowska-Wilińska.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz