środa, 18 stycznia 2012

103. DZIEWCZYNA I WITRAŻ



DZIEWCZYNA I WITRAŻ

W promieniach światła stoisz
w głównej nawie kościoła
a ja w ławie cały do ciebie...
patrzę i oczami porywam zachłannie
piękno tak ulotne
jak puszek dmuchawca
to twoje rozmodlenie
w fioletowej poświacie witrażu...

Trwam w tańczących barwach
już mogę modlić się i marzyć....

e.żukrowska 2012
*************

3 komentarze:

  1. Piękno wśród mistyczności... piękna marzycielka
    Pozdrawiam Elu- A N-Stefa :)))

    OdpowiedzUsuń
  2. Piękne te tańczące barwy. Miłość i marzenie, to prawie jak modlitwa.Piękny wiersz.

    OdpowiedzUsuń
  3. Piękny wiersz. Miłość i marzenie, to prawie jak modlitwa. Piękne te tańczące barwy.

    OdpowiedzUsuń