380//14. ŚWIĘTA! ŚWIĘTA! ŚWIĘTA!

ŚWIĘTA! ŚWIĘTA! ŚWIĘTA!

Zapach świątecznych łakoci:
baby, mazurki, leguminy!
Pascha się pomarańczą złoci...
Nad stołem garść gałązek, z leszczyny...
A na obrusie niczym kwiaty
porozkwitały w krąg pisanki,
na rogach stołu w dwóch koszyczkach
zielenią i brązem wabią też kraszanki.
Pośród rzeżuchy, przepiórczych jajeczek,
odpoczywa gliniany mały baraneczek...

Drugi, dużo większy, upieczony z ciasta,
między sernikami do góry wyrasta.
Z czerwoną chorągiewką i rogiem złoconym,
jest ważnym symbolem, tu pięknie zdobionym.

A dom wypełnia dalej krzątanina,
radosne rozmowy, świąteczne spotkania,
choć już wysprzątany, tylko kosmetyka,
ostatnie ozdoby — dla piękna mieszkania.

Niedługo zabrzmią radosne dzwony,
a najbardziej donośnie ALLELUJA!
Aż do serc dotrze śpiew natchniony
— że Jezus żyje, bo śmierć pokonał!

ŚWIĘTA! ŚWIĘTA! ŚWIĘTA!

© Elżbieta Żurowska 17.04.2014.
Fot. z internetu.