OCZAROWANIE
Niech już ci tych ramion i ust nie zabraknie,
tańcz póki wiosna, póki trwa oczarowanie.
Tańcz i pożądaj, nie bądź przez chwilę samotny,
niech cię porwie wzajemne głębokie oddanie.
Kochaj sam najserdeczniej, obejmij pożogą
— czerwoną, jak te maki, o których wiersz śpiewał!
W miłosnym uniesieniu zapomnij się słodko,
niech twoje uczucie nad inne jest teraz.
W dłoniach pełnych marzeń po cudownej nocy
niech już nigdy pustka nie znajduje miejsca.
Kochaj, póki bzy kwitną, póki w tobie mocy
zabrać swoją kobietę aż na krawędź jutra!
A kiedy pięknem wiersza uzmysłowisz światu,
jakie jest wspaniałe twoje ukochanie,
jeszcze mi przyślij ze swego uśmiechu
dwa błyśnięcia zębów — te z zorzą nad ranem...
© Elżbieta Żukrowska 4.04.2014.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz