372//14. PO NAMYŚLE - REZYGNUJĘ

PO NAMYŚLE — REZYGNUJĘ

( z przymrużeniem oka)

Poranek w deszczu — płyną zimne łzy...

Niespiesznie dopijam czarną kawę.

To co mam zrobić dzielę na trzy:

zaraz — może jutro — chyba wcale...

I rozkopuję stare wspomnienia,

to mnie w zasadzie zawsze rozkleja,

przecież minęło...Cóż, że robiłam...?

Życie się na mnie chętnie wypięło... 

Przeciągam się, aż trzeszczą kosteczki,

"leniwiec" bierze mnie w objęcia...

Jakie "zaraz"? Najwcześniej we wtorek!

I czas niech mnie nigdy nie popędza!

Od nowa dokonam odważnie podziału:

za tydzień, za miesiąc, a tu — rezygnuję.

Nie muszę robić, nie muszę się spieszyć.

A życie niech mnie nie musztruje. 

© Elżbieta Żukrowska 14.04.2014.
Fot. z internetu