DALEJ JUŻ Z NADZIEJĄ
Ten dziwny wyścig nas rozdzielił,
chyba zgubiłam ostatnią łzę...
Wszak się mieniłeś przyjacielem,
odkryłam z żalem — że już NIE!
I popłynęło wiele łez,
nim przyszedł czas na tę ostatnią,
nim odrzuciłam wspomnień sieć,
nim roznieciłam nowe światło.
Wplotłam w swe życie słowo "nadzieja"
— niech opromienia zwykłą szarość,
nadaję tęczę barw spokojnej codzienności,
otwiera nową wolną przestrzeń
na ludzką miłość z życzliwością.
© Elżbieta Żukrowska 6.04.2014.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz