piątek, 4 kwietnia 2014

337//14. CHCE SIĘ ŻYĆ!



CHCE SIĘ ŻYĆ!

wiosenny trzepot skrzydeł
słońca pełne niebo
śpiew ptaków z daleka
do otwartych okien
wołanie tchem najczystszym
w wiośnianych zaśpiewach
i taka radość w sercu
 — jak obłok puszysty

chce się kogoś objąć
przytulić przynajmniej
może kwiaty dziewczynie
ot tak — podarować
a może z wielkiej radości
aż puścić się biegiem
trzy razy podskoczyć
mocno zawirować

skąd ta lekkość radość
rumieniec policzków
skąd taka chęć życia
działania rozmowy
ten śmiech serdeczny ledwie
słońce w okolicy
i zapał do wszystkiego
taki mocny nowy

rozkrzyczeć się rozradować
spotkać rówieśników
we wspólnej pracy
albo nad ogniskiem
młodość swą podkreślić
uniesienie przeżyć
i wyśpiewać to głośno
opowiedzieć wszystkim

© Elżbieta Żukrowska 4.04.2014.
Fot z internetu

6 komentarzy:

  1. Jaki ładny wiosenny klimat stworzyłaś, pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Alino
      - bardzo dziękuję za ciepły komentarz.
      Serdeczności. :)

      Usuń
  2. Zgadzam się w 100%, ale nie dla mnie takie klimaty.
    Ja muszę poszukać wiersza o szarości.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Co za uparciuszek.... Nie można zawsze smęcić... :)

      Usuń
    2. Tak, tak - owszem - zgadzam się, ale cóż na to poradzę, że szary mam nastrój.

      Usuń